Logo
damnifico, damnificare, damnificavi, damnificatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Late
Field:
Religion
= injure; fine;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1damnificodamnificamus
2damnificasdamnificatis
3damnificatdamnificant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentdamnificare
activeperfectdamnificavisse
passivepresentdamnificari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
damnifica
damnificate
future
PersonSingularPlural
2
damnificato
damnificatote
3
damnificato
damnificanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
damnificare
damnificamini
future
PersonSingularPlural
2
damnificator
3
damnificator
damnificantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
damnificatus
damnificati
Gen.
damnificati
damnificatorum
Dat.
damnificato
Acc.
damnificatum
damnificatos
Voc.
damnificate
damnificati
Abl.
damnificato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
damnificata
damnificatae
Gen.
damnificatae
damnificatarum
Dat.
damnificatae
Acc.
damnificatam
damnificatas
Voc.
damnificata
damnificatae
Abl.
damnificata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
damnificatum
damnificata
Gen.
damnificati
damnificatorum
Dat.
damnificato
Acc.
damnificatum
damnificata
Voc.
damnificatum
damnificata
Abl.
damnificato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
damnificandus
Gen.
damnificandi
Dat.
damnificando
Acc.
damnificandum
Voc.
damnificande
Abl.
damnificando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
damnificanda
Gen.
damnificandae
Dat.
damnificandae
Acc.
damnificandam
Voc.
damnificanda
Abl.
damnificanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
damnificandum
Gen.
damnificandi
Dat.
damnificando
Acc.
damnificandum
Voc.
damnificandum
Abl.
damnificando

Supines

accusative: damnificatum; ablative: damnificatu

Examples

Loading examples…