Logo
cubito, cubitare, cubitavi, cubitatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Intransitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= recline, lie down, take rest, sleep; lie down often; lie/sleep (sexual);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1cubitocubitamus
2cubitascubitatis
3cubitatcubitant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcubitare
activeperfectcubitavisse
passivepresentcubitari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
cubita
cubitate
future
PersonSingularPlural
2
cubitato
cubitatote
3
cubitato
cubitanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
cubitare
cubitamini
future
PersonSingularPlural
2
cubitator
3
cubitator
cubitantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
cubitatus
cubitati
Gen.
cubitati
cubitatorum
Dat.
cubitato
Acc.
cubitatum
cubitatos
Voc.
cubitate
cubitati
Abl.
cubitato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
cubitata
cubitatae
Gen.
cubitatae
cubitatarum
Dat.
cubitatae
Acc.
cubitatam
cubitatas
Voc.
cubitata
cubitatae
Abl.
cubitata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
cubitatum
cubitata
Gen.
cubitati
cubitatorum
Dat.
cubitato
Acc.
cubitatum
cubitata
Voc.
cubitatum
cubitata
Abl.
cubitato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
cubitandus
Gen.
cubitandi
Dat.
cubitando
Acc.
cubitandum
Voc.
cubitande
Abl.
cubitando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
cubitanda
Gen.
cubitandae
Dat.
cubitandae
Acc.
cubitandam
Voc.
cubitanda
Abl.
cubitanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
cubitandum
Gen.
cubitandi
Dat.
cubitando
Acc.
cubitandum
Voc.
cubitandum
Abl.
cubitando

Supines

accusative: cubitatum; ablative: cubitatu

Examples

Loading examples…