Logo
cosmitto, cosmittere, cosmisi, cosmissus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st
Frequency:
Common
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Archaic
= |engage (battle), set against; begin/start; bring about; commit; incur; forfeit;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1cosmittocosmittimus
2cosmittiscosmittitis
3cosmittitcosmittunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcosmittere
activeperfectcosmisisse
passivepresentcosmitti

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
cosmitte
cosmittite
future
PersonSingularPlural
2
cosmittito
cosmittitote
3
cosmittito
cosmittunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
cosmittere
cosmittimini
future
PersonSingularPlural
2
cosmittitor
3
cosmittitor
cosmittuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
cosmissus
cosmissi
Gen.
cosmissi
cosmissorum
Dat.
cosmisso
Acc.
cosmissum
cosmissos
Voc.
cosmisse
cosmissi
Abl.
cosmisso

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
cosmissa
cosmissae
Gen.
cosmissae
cosmissarum
Dat.
cosmissae
Acc.
cosmissam
cosmissas
Voc.
cosmissa
cosmissae
Abl.
cosmissa

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
cosmissum
cosmissa
Gen.
cosmissi
cosmissorum
Dat.
cosmisso
Acc.
cosmissum
cosmissa
Voc.
cosmissum
cosmissa
Abl.
cosmisso

Supines

accusative: cosmissum; ablative: cosmissu

Examples

Loading examples…