Logo
corrogo, corrogare, corrogavi, corrogatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= collect money by begging/entreaty; summon/invite (persons) to a gathering;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1corrogocorrogamus
2corrogascorrogatis
3corrogatcorrogant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcorrogare
activeperfectcorrogavisse
passivepresentcorrogari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
corroga
corrogate
future
PersonSingularPlural
2
corrogato
corrogatote
3
corrogato
corroganto

passive

present
PersonSingularPlural
2
corrogare
corrogamini
future
PersonSingularPlural
2
corrogator
3
corrogator
corrogantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
corrogatus
corrogati
Gen.
corrogati
corrogatorum
Dat.
corrogato
Acc.
corrogatum
corrogatos
Voc.
corrogate
corrogati
Abl.
corrogato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
corrogata
corrogatae
Gen.
corrogatae
corrogatarum
Dat.
corrogatae
Acc.
corrogatam
corrogatas
Voc.
corrogata
corrogatae
Abl.
corrogata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
corrogatum
corrogata
Gen.
corrogati
corrogatorum
Dat.
corrogato
Acc.
corrogatum
corrogata
Voc.
corrogatum
corrogata
Abl.
corrogato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
corrogandus
Gen.
corrogandi
Dat.
corrogando
Acc.
corrogandum
Voc.
corrogande
Abl.
corrogando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
corroganda
Gen.
corrogandae
Dat.
corrogandae
Acc.
corrogandam
Voc.
corroganda
Abl.
corroganda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
corrogandum
Gen.
corrogandi
Dat.
corrogando
Acc.
corrogandum
Voc.
corrogandum
Abl.
corrogando

Supines

accusative: corrogatum; ablative: corrogatu

Examples

Loading examples…