convomo, convomere, convomui, convomitus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= vomit over/on; bespew upon (L+S);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | convomo | convomimus |
| 2 | convomis | convomitis |
| 3 | convomit | convomunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | convomere |
| active | perfect | convomuisse |
| passive | present | convomi |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | convome | convomite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | convomito | convomitote |
| 3 | convomito | convomunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | convomere | convomimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | convomitor | — |
| 3 | convomitor | convomuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convomitus | convomiti |
| Gen. | convomiti | convomitorum |
| Dat. | convomito | — |
| Acc. | convomitum | convomitos |
| Voc. | convomite | convomiti |
| Abl. | convomito | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convomita | convomitae |
| Gen. | convomitae | convomitarum |
| Dat. | convomitae | — |
| Acc. | convomitam | convomitas |
| Voc. | convomita | convomitae |
| Abl. | convomita | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convomitum | convomita |
| Gen. | convomiti | convomitorum |
| Dat. | convomito | — |
| Acc. | convomitum | convomita |
| Voc. | convomitum | convomita |
| Abl. | convomito | — |
Supines
accusative: convomitum; ablative: convomitu
Examples
Loading examples…
