convivor, convivari, convivatus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
- Frequency:
- Common
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= give/attend a dinner party/feast; carouse/feast/banquet together (L+S); eat;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | convivor | convivamur |
| 2 | convivaris | convivamini |
| 3 | convivatur | convivantur |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| passive | present | convivari |
Imperatives
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | convivare | convivamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | convivator | — |
| 3 | convivator | convivantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convivatus | convivati |
| Gen. | convivati | convivatorum |
| Dat. | convivato | — |
| Acc. | convivatum | convivatos |
| Voc. | convivate | convivati |
| Abl. | convivato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convivata | convivatae |
| Gen. | convivatae | convivatarum |
| Dat. | convivatae | — |
| Acc. | convivatam | convivatas |
| Voc. | convivata | convivatae |
| Abl. | convivata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convivatum | convivata |
| Gen. | convivati | convivatorum |
| Dat. | convivato | — |
| Acc. | convivatum | convivata |
| Voc. | convivatum | convivata |
| Abl. | convivato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convivandus | — |
| Gen. | convivandi | — |
| Dat. | convivando | — |
| Acc. | convivandum | — |
| Voc. | convivande | — |
| Abl. | convivando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convivanda | — |
| Gen. | convivandae | — |
| Dat. | convivandae | — |
| Acc. | convivandam | — |
| Voc. | convivanda | — |
| Abl. | convivanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convivandum | — |
| Gen. | convivandi | — |
| Dat. | convivando | — |
| Acc. | convivandum | — |
| Voc. | convivandum | — |
| Abl. | convivando | — |
Supines
accusative: convivatum; ablative: convivatu
Examples
Loading examples…
