Logo
convivo, convivere, convixi, convictus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Intransitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= live at same time, be contemporary; spend time in company; live/dine together;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1convivoconvivimus
2convivisconvivitis
3convivitconvivunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentconvivere
activeperfectconvixisse
passivepresentconvivi

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
convive
convivite
future
PersonSingularPlural
2
convivito
convivitote
3
convivito
convivunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
convivere
convivimini
future
PersonSingularPlural
2
convivitor
3
convivitor
convivuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
convictus
convicti
Gen.
convicti
convictorum
Dat.
convicto
Acc.
convictum
convictos
Voc.
convicte
convicti
Abl.
convicto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
convicta
convictae
Gen.
convictae
convictarum
Dat.
convictae
Acc.
convictam
convictas
Voc.
convicta
convictae
Abl.
convicta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
convictum
convicta
Gen.
convicti
convictorum
Dat.
convicto
Acc.
convictum
convicta
Voc.
convictum
convicta
Abl.
convicto

Supines

accusative: convictum; ablative: convictu

Examples

Loading examples…