convitior, convitiari, convitiatus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Stelten (Ecclesiastical Latin)
- Age:
- Medieval
= revile, reproach; insult;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | convitior | convitiamur |
| 2 | convitiaris | convitiamini |
| 3 | convitiatur | convitiantur |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| passive | present | convitiari |
Imperatives
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | convitiare | convitiamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | convitiator | — |
| 3 | convitiator | convitiantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convitiatus | convitiati |
| Gen. | convitiati | convitiatorum |
| Dat. | convitiato | — |
| Acc. | convitiatum | convitiatos |
| Voc. | convitiate | convitiati |
| Abl. | convitiato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convitiata | convitiatae |
| Gen. | convitiatae | convitiatarum |
| Dat. | convitiatae | — |
| Acc. | convitiatam | convitiatas |
| Voc. | convitiata | convitiatae |
| Abl. | convitiata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convitiatum | convitiata |
| Gen. | convitiati | convitiatorum |
| Dat. | convitiato | — |
| Acc. | convitiatum | convitiata |
| Voc. | convitiatum | convitiata |
| Abl. | convitiato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convitiandus | — |
| Gen. | convitiandi | — |
| Dat. | convitiando | — |
| Acc. | convitiandum | — |
| Voc. | convitiande | — |
| Abl. | convitiando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convitianda | — |
| Gen. | convitiandae | — |
| Dat. | convitiandae | — |
| Acc. | convitiandam | — |
| Voc. | convitianda | — |
| Abl. | convitianda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | convitiandum | — |
| Gen. | convitiandi | — |
| Dat. | convitiando | — |
| Acc. | convitiandum | — |
| Voc. | convitiandum | — |
| Abl. | convitiando | — |
Supines
accusative: convitiatum; ablative: convitiatu
Examples
Loading examples…
