Logo
convalido, convalidare, convalidavi, convalidatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Stelten (Ecclesiastical Latin)
Age:
Later
= validate, make valid;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1convalidoconvalidamus
2convalidasconvalidatis
3convalidatconvalidant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentconvalidare
activeperfectconvalidavisse
passivepresentconvalidari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
convalida
convalidate
future
PersonSingularPlural
2
convalidato
convalidatote
3
convalidato
convalidanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
convalidare
convalidamini
future
PersonSingularPlural
2
convalidator
3
convalidator
convalidantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
convalidatus
convalidati
Gen.
convalidati
convalidatorum
Dat.
convalidato
Acc.
convalidatum
convalidatos
Voc.
convalidate
convalidati
Abl.
convalidato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
convalidata
convalidatae
Gen.
convalidatae
convalidatarum
Dat.
convalidatae
Acc.
convalidatam
convalidatas
Voc.
convalidata
convalidatae
Abl.
convalidata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
convalidatum
convalidata
Gen.
convalidati
convalidatorum
Dat.
convalidato
Acc.
convalidatum
convalidata
Voc.
convalidatum
convalidata
Abl.
convalidato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
convalidandus
Gen.
convalidandi
Dat.
convalidando
Acc.
convalidandum
Voc.
convalidande
Abl.
convalidando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
convalidanda
Gen.
convalidandae
Dat.
convalidandae
Acc.
convalidandam
Voc.
convalidanda
Abl.
convalidanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
convalidandum
Gen.
convalidandi
Dat.
convalidando
Acc.
convalidandum
Voc.
convalidandum
Abl.
convalidando

Supines

accusative: convalidatum; ablative: convalidatu

Examples

Loading examples…