Logo
conturmo, conturmare, conturmavi, conturmatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Late
Field:
Military
= arrange in turmae/squadrons (cavalry);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1conturmoconturmamus
2conturmasconturmatis
3conturmatconturmant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentconturmare
activeperfectconturmavisse
passivepresentconturmari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
conturma
conturmate
future
PersonSingularPlural
2
conturmato
conturmatote
3
conturmato
conturmanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
conturmare
conturmamini
future
PersonSingularPlural
2
conturmator
3
conturmator
conturmantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
conturmatus
conturmati
Gen.
conturmati
conturmatorum
Dat.
conturmato
Acc.
conturmatum
conturmatos
Voc.
conturmate
conturmati
Abl.
conturmato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
conturmata
conturmatae
Gen.
conturmatae
conturmatarum
Dat.
conturmatae
Acc.
conturmatam
conturmatas
Voc.
conturmata
conturmatae
Abl.
conturmata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
conturmatum
conturmata
Gen.
conturmati
conturmatorum
Dat.
conturmato
Acc.
conturmatum
conturmata
Voc.
conturmatum
conturmata
Abl.
conturmato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
conturmandus
Gen.
conturmandi
Dat.
conturmando
Acc.
conturmandum
Voc.
conturmande
Abl.
conturmando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
conturmanda
Gen.
conturmandae
Dat.
conturmandae
Acc.
conturmandam
Voc.
conturmanda
Abl.
conturmanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
conturmandum
Gen.
conturmandi
Dat.
conturmando
Acc.
conturmandum
Voc.
conturmandum
Abl.
conturmando

Supines

accusative: conturmatum; ablative: conturmatu

Examples

Loading examples…