Logo
contumulo, contumulare, contumulavi, contumulatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Lesser
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= bury, inter; heap together; heap up like a mound (L+S); furnish with a mound;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1contumulocontumulamus
2contumulascontumulatis
3contumulatcontumulant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcontumulare
activeperfectcontumulavisse
passivepresentcontumulari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
contumula
contumulate
future
PersonSingularPlural
2
contumulato
contumulatote
3
contumulato
contumulanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
contumulare
contumulamini
future
PersonSingularPlural
2
contumulator
3
contumulator
contumulantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
contumulatus
contumulati
Gen.
contumulati
contumulatorum
Dat.
contumulato
Acc.
contumulatum
contumulatos
Voc.
contumulate
contumulati
Abl.
contumulato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
contumulata
contumulatae
Gen.
contumulatae
contumulatarum
Dat.
contumulatae
Acc.
contumulatam
contumulatas
Voc.
contumulata
contumulatae
Abl.
contumulata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
contumulatum
contumulata
Gen.
contumulati
contumulatorum
Dat.
contumulato
Acc.
contumulatum
contumulata
Voc.
contumulatum
contumulata
Abl.
contumulato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
contumulandus
Gen.
contumulandi
Dat.
contumulando
Acc.
contumulandum
Voc.
contumulande
Abl.
contumulando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
contumulanda
Gen.
contumulandae
Dat.
contumulandae
Acc.
contumulandam
Voc.
contumulanda
Abl.
contumulanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
contumulandum
Gen.
contumulandi
Dat.
contumulando
Acc.
contumulandum
Voc.
contumulandum
Abl.
contumulando

Supines

accusative: contumulatum; ablative: contumulatu

Examples

Loading examples…