Logo
contexo, contexere, contexui, contextus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= weave/entwine/braid/twist together; compose/connect/link/combine; make/join/form

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1contexoconteximus
2contexiscontexitis
3contexitcontexunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcontexere
activeperfectcontexuisse
passivepresentcontexi

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
contexe
contexite
future
PersonSingularPlural
2
contexito
contexitote
3
contexito
contexunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
contexere
conteximini
future
PersonSingularPlural
2
contexitor
3
contexitor
contexuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
contextus
contexti
Gen.
contexti
contextorum
Dat.
contexto
Acc.
contextum
contextos
Voc.
contexte
contexti
Abl.
contexto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
contexta
contextae
Gen.
contextae
contextarum
Dat.
contextae
Acc.
contextam
contextas
Voc.
contexta
contextae
Abl.
contexta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
contextum
contexta
Gen.
contexti
contextorum
Dat.
contexto
Acc.
contextum
contexta
Voc.
contextum
contexta
Abl.
contexto

Supines

accusative: contextum; ablative: contextu

Examples

Loading examples…