Logo
contestor, contestari, contestatus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
Field:
Government
= call to witness; appeal to the gods that (w/ut); join issue (w/litis);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1contestorcontestamur
2contestariscontestamini
3contestaturcontestantur

Infinitives

VoiceTenseForms
passivepresentcontestari

Imperatives

passive

present
PersonSingularPlural
2
contestare
contestamini
future
PersonSingularPlural
2
contestator
3
contestator
contestantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
contestatus
contestati
Gen.
contestati
contestatorum
Dat.
contestato
Acc.
contestatum
contestatos
Voc.
contestate
contestati
Abl.
contestato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
contestata
contestatae
Gen.
contestatae
contestatarum
Dat.
contestatae
Acc.
contestatam
contestatas
Voc.
contestata
contestatae
Abl.
contestata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
contestatum
contestata
Gen.
contestati
contestatorum
Dat.
contestato
Acc.
contestatum
contestata
Voc.
contestatum
contestata
Abl.
contestato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
contestandus
Gen.
contestandi
Dat.
contestando
Acc.
contestandum
Voc.
contestande
Abl.
contestando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
contestanda
Gen.
contestandae
Dat.
contestandae
Acc.
contestandam
Voc.
contestanda
Abl.
contestanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
contestandum
Gen.
contestandi
Dat.
contestando
Acc.
contestandum
Voc.
contestandum
Abl.
contestando

Supines

accusative: contestatum; ablative: contestatu

Examples

Loading examples…