Logo
contemporo, contemporare, contemporavi, contemporatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Intransitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Late
= be contemporary, be at the same time;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1contemporocontemporamus
2contemporascontemporatis
3contemporatcontemporant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcontemporare
activeperfectcontemporavisse
passivepresentcontemporari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
contempora
contemporate
future
PersonSingularPlural
2
contemporato
contemporatote
3
contemporato
contemporanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
contemporare
contemporamini
future
PersonSingularPlural
2
contemporator
3
contemporator
contemporantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
contemporatus
contemporati
Gen.
contemporati
contemporatorum
Dat.
contemporato
Acc.
contemporatum
contemporatos
Voc.
contemporate
contemporati
Abl.
contemporato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
contemporata
contemporatae
Gen.
contemporatae
contemporatarum
Dat.
contemporatae
Acc.
contemporatam
contemporatas
Voc.
contemporata
contemporatae
Abl.
contemporata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
contemporatum
contemporata
Gen.
contemporati
contemporatorum
Dat.
contemporato
Acc.
contemporatum
contemporata
Voc.
contemporatum
contemporata
Abl.
contemporato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
contemporandus
Gen.
contemporandi
Dat.
contemporando
Acc.
contemporandum
Voc.
contemporande
Abl.
contemporando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
contemporanda
Gen.
contemporandae
Dat.
contemporandae
Acc.
contemporandam
Voc.
contemporanda
Abl.
contemporanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
contemporandum
Gen.
contemporandi
Dat.
contemporando
Acc.
contemporandum
Voc.
contemporandum
Abl.
contemporando

Supines

accusative: contemporatum; ablative: contemporatu

Examples

Loading examples…