Logo
consueo, consuere, consuevi, consuetus:
Verb · 2nd conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Late
= accustom; become accustomed; be accustomed, inure, habituate. familiarize;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1consueoconsuemus
2consuesconsuetis
3consuetconsuent

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentconsuere
activeperfectconsuevisse
passivepresentconsueri

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
consue
consuete
future
PersonSingularPlural
2
consueto
consuetote
3
consueto
consuento

passive

present
PersonSingularPlural
2
consuere
consuemini
future
PersonSingularPlural
2
consuetor
3
consuetor
consuentor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
consuetus
consueti
Gen.
consueti
consuetorum
Dat.
consueto
Acc.
consuetum
consuetos
Voc.
consuete
consueti
Abl.
consueto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
consueta
consuetae
Gen.
consuetae
consuetarum
Dat.
consuetae
Acc.
consuetam
consuetas
Voc.
consueta
consuetae
Abl.
consueta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
consuetum
consueta
Gen.
consueti
consuetorum
Dat.
consueto
Acc.
consuetum
consueta
Voc.
consuetum
consueta
Abl.
consueto

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
consuendus
Gen.
consuendi
Dat.
consuendo
Acc.
consuendum
Voc.
consuende
Abl.
consuendo
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
consuenda
Gen.
consuendae
Dat.
consuendae
Acc.
consuendam
Voc.
consuenda
Abl.
consuenda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
consuendum
Gen.
consuendi
Dat.
consuendo
Acc.
consuendum
Voc.
consuendum
Abl.
consuendo

Supines

accusative: consuetum; ablative: consuetu

Examples

Loading examples…