Logo
constupro, constuprare, constupravi, constupratus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Lesser
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= ravish, rape; debauch, defile, corrupt; have illicit (adultery/forcible) sex;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1constuproconstupramus
2constuprasconstupratis
3constupratconstuprant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentconstuprare
activeperfectconstupravisse
passivepresentconstuprari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
constupra
constuprate
future
PersonSingularPlural
2
constuprato
constupratote
3
constuprato
constupranto

passive

present
PersonSingularPlural
2
constuprare
constupramini
future
PersonSingularPlural
2
constuprator
3
constuprator
constuprantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
constupratus
constuprati
Gen.
constuprati
constupratorum
Dat.
constuprato
Acc.
constupratum
constupratos
Voc.
constuprate
constuprati
Abl.
constuprato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
constuprata
constupratae
Gen.
constupratae
constupratarum
Dat.
constupratae
Acc.
constupratam
constupratas
Voc.
constuprata
constupratae
Abl.
constuprata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
constupratum
constuprata
Gen.
constuprati
constupratorum
Dat.
constuprato
Acc.
constupratum
constuprata
Voc.
constupratum
constuprata
Abl.
constuprato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
constuprandus
Gen.
constuprandi
Dat.
constuprando
Acc.
constuprandum
Voc.
constuprande
Abl.
constuprando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
constupranda
Gen.
constuprandae
Dat.
constuprandae
Acc.
constuprandam
Voc.
constupranda
Abl.
constupranda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
constuprandum
Gen.
constuprandi
Dat.
constuprando
Acc.
constuprandum
Voc.
constuprandum
Abl.
constuprando

Supines

accusative: constupratum; ablative: constupratu

Examples

Loading examples…