Logo
consto, constare, constiti, constatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Impersonal
Frequency:
Common
Dictionary:
Q
= it is agreed/evident/understood/correct/well known (everyone knows/agrees);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1constoconstamus
2constasconstatis
3constatconstant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentconstare
activeperfectconstitisse
passivepresentconstari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
consta
constate
future
PersonSingularPlural
2
constato
constatote
3
constato
constanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
constare
constamini
future
PersonSingularPlural
2
constator
3
constator
constantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
constatus
constati
Gen.
constati
constatorum
Dat.
constato
Acc.
constatum
constatos
Voc.
constate
constati
Abl.
constato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
constata
constatae
Gen.
constatae
constatarum
Dat.
constatae
Acc.
constatam
constatas
Voc.
constata
constatae
Abl.
constata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
constatum
constata
Gen.
constati
constatorum
Dat.
constato
Acc.
constatum
constata
Voc.
constatum
constata
Abl.
constato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
constandus
Gen.
constandi
Dat.
constando
Acc.
constandum
Voc.
constande
Abl.
constando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
constanda
Gen.
constandae
Dat.
constandae
Acc.
constandam
Voc.
constanda
Abl.
constanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
constandum
Gen.
constandi
Dat.
constando
Acc.
constandum
Voc.
constandum
Abl.
constando

Supines

accusative: constatum; ablative: constatu

Examples

Loading examples…