Logo
constagno, constagnare, constagnavi, constagnatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Intransitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Late
= cause to stand; congeal;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1constagnoconstagnamus
2constagnasconstagnatis
3constagnatconstagnant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentconstagnare
activeperfectconstagnavisse
passivepresentconstagnari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
constagna
constagnate
future
PersonSingularPlural
2
constagnato
constagnatote
3
constagnato
constagnanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
constagnare
constagnamini
future
PersonSingularPlural
2
constagnator
3
constagnator
constagnantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
constagnatus
constagnati
Gen.
constagnati
constagnatorum
Dat.
constagnato
Acc.
constagnatum
constagnatos
Voc.
constagnate
constagnati
Abl.
constagnato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
constagnata
constagnatae
Gen.
constagnatae
constagnatarum
Dat.
constagnatae
Acc.
constagnatam
constagnatas
Voc.
constagnata
constagnatae
Abl.
constagnata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
constagnatum
constagnata
Gen.
constagnati
constagnatorum
Dat.
constagnato
Acc.
constagnatum
constagnata
Voc.
constagnatum
constagnata
Abl.
constagnato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
constagnandus
Gen.
constagnandi
Dat.
constagnando
Acc.
constagnandum
Voc.
constagnande
Abl.
constagnando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
constagnanda
Gen.
constagnandae
Dat.
constagnandae
Acc.
constagnandam
Voc.
constagnanda
Abl.
constagnanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
constagnandum
Gen.
constagnandi
Dat.
constagnando
Acc.
constagnandum
Voc.
constagnandum
Abl.
constagnando

Supines

accusative: constagnatum; ablative: constagnatu

Examples

Loading examples…