Logo
constabilio, constabilire, constabilivi, constabilitus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 4th · Transitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= establish; put on a firm basis; strengthen; confirm, make firm (L+S);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1constabilioconstabilimus
2constabilisconstabilitis
3constabilitconstabiliunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentconstabilire
activeperfectconstabilivisse
passivepresentconstabiliri

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
constabili
constabilite
future
PersonSingularPlural
2
constabilito
constabilitote
3
constabilito
constabiliunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
constabilire
constabilimini
future
PersonSingularPlural
2
constabilitor
3
constabilitor
constabiliuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
constabilitus
constabiliti
Gen.
constabiliti
constabilitorum
Dat.
constabilito
Acc.
constabilitum
constabilitos
Voc.
constabilite
constabiliti
Abl.
constabilito

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
constabilita
constabilitae
Gen.
constabilitae
constabilitarum
Dat.
constabilitae
Acc.
constabilitam
constabilitas
Voc.
constabilita
constabilitae
Abl.
constabilita

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
constabilitum
constabilita
Gen.
constabiliti
constabilitorum
Dat.
constabilito
Acc.
constabilitum
constabilita
Voc.
constabilitum
constabilita
Abl.
constabilito

Supines

accusative: constabilitum; ablative: constabilitu

Examples

Loading examples…