Logo
conspurco, conspurcare, conspurcavi, conspurcatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= befoul, pollute; defile sexually;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1conspurcoconspurcamus
2conspurcasconspurcatis
3conspurcatconspurcant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentconspurcare
activeperfectconspurcavisse
passivepresentconspurcari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
conspurca
conspurcate
future
PersonSingularPlural
2
conspurcato
conspurcatote
3
conspurcato
conspurcanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
conspurcare
conspurcamini
future
PersonSingularPlural
2
conspurcator
3
conspurcator
conspurcantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
conspurcatus
conspurcati
Gen.
conspurcati
conspurcatorum
Dat.
conspurcato
Acc.
conspurcatum
conspurcatos
Voc.
conspurcate
conspurcati
Abl.
conspurcato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
conspurcata
conspurcatae
Gen.
conspurcatae
conspurcatarum
Dat.
conspurcatae
Acc.
conspurcatam
conspurcatas
Voc.
conspurcata
conspurcatae
Abl.
conspurcata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
conspurcatum
conspurcata
Gen.
conspurcati
conspurcatorum
Dat.
conspurcato
Acc.
conspurcatum
conspurcata
Voc.
conspurcatum
conspurcata
Abl.
conspurcato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
conspurcandus
Gen.
conspurcandi
Dat.
conspurcando
Acc.
conspurcandum
Voc.
conspurcande
Abl.
conspurcando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
conspurcanda
Gen.
conspurcandae
Dat.
conspurcandae
Acc.
conspurcandam
Voc.
conspurcanda
Abl.
conspurcanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
conspurcandum
Gen.
conspurcandi
Dat.
conspurcando
Acc.
conspurcandum
Voc.
conspurcandum
Abl.
conspurcando

Supines

accusative: conspurcatum; ablative: conspurcatu

Examples

Loading examples…