consolor, consolari, consolatus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
- Frequency:
- Common
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= console, (be source of) comfort/solace; soothe; alleviate/allay/assuage (grief);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | consolor | consolamur |
| 2 | consolaris | consolamini |
| 3 | consolatur | consolantur |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| passive | present | consolari |
Imperatives
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | consolare | consolamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | consolator | — |
| 3 | consolator | consolantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | consolatus | consolati |
| Gen. | consolati | consolatorum |
| Dat. | consolato | — |
| Acc. | consolatum | consolatos |
| Voc. | consolate | consolati |
| Abl. | consolato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | consolata | consolatae |
| Gen. | consolatae | consolatarum |
| Dat. | consolatae | — |
| Acc. | consolatam | consolatas |
| Voc. | consolata | consolatae |
| Abl. | consolata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | consolatum | consolata |
| Gen. | consolati | consolatorum |
| Dat. | consolato | — |
| Acc. | consolatum | consolata |
| Voc. | consolatum | consolata |
| Abl. | consolato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | consolandus | — |
| Gen. | consolandi | — |
| Dat. | consolando | — |
| Acc. | consolandum | — |
| Voc. | consolande | — |
| Abl. | consolando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | consolanda | — |
| Gen. | consolandae | — |
| Dat. | consolandae | — |
| Acc. | consolandam | — |
| Voc. | consolanda | — |
| Abl. | consolanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | consolandum | — |
| Gen. | consolandi | — |
| Dat. | consolando | — |
| Acc. | consolandum | — |
| Voc. | consolandum | — |
| Abl. | consolando | — |
Supines
accusative: consolatum; ablative: consolatu
Examples
Loading examples…
