conrigo, conrigere, conrexi, conrectus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Frequent
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= correct, set right; straighten; improve, edit, reform; restore, cure; chastise;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | conrigo | conrigimus |
| 2 | conrigis | conrigitis |
| 3 | conrigit | conrigunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | conrigere |
| active | perfect | conrexisse |
| passive | present | conrigi |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conrige | conrigite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conrigito | conrigitote |
| 3 | conrigito | conrigunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conrigere | conrigimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conrigitor | — |
| 3 | conrigitor | conriguntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conrectus | conrecti |
| Gen. | conrecti | conrectorum |
| Dat. | conrecto | — |
| Acc. | conrectum | conrectos |
| Voc. | conrecte | conrecti |
| Abl. | conrecto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conrecta | conrectae |
| Gen. | conrectae | conrectarum |
| Dat. | conrectae | — |
| Acc. | conrectam | conrectas |
| Voc. | conrecta | conrectae |
| Abl. | conrecta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conrectum | conrecta |
| Gen. | conrecti | conrectorum |
| Dat. | conrecto | — |
| Acc. | conrectum | conrecta |
| Voc. | conrectum | conrecta |
| Abl. | conrecto | — |
Supines
accusative: conrectum; ablative: conrectu
Examples
Loading examples…
