conquiesco, conquiescere, conquievi, conquietus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Intransitive
- Frequency:
- Frequent
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= rest, take repose/be quiet, nap/go to sleep; have respite/pause from (w/ab/ex);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | conquiesco | conquiescimus |
| 2 | conquiescis | conquiescitis |
| 3 | conquiescit | conquiescunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | conquiescere |
| active | perfect | conquievisse |
| passive | present | conquiesci |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conquiesce, conquiesc | conquiescite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conquiescito | conquiescitote |
| 3 | conquiescito | conquiescunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conquiescere | conquiescimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conquiescitor | — |
| 3 | conquiescitor | conquiescuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conquietus | conquieti |
| Gen. | conquieti | conquietorum |
| Dat. | conquieto | — |
| Acc. | conquietum | conquietos |
| Voc. | conquiete | conquieti |
| Abl. | conquieto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conquieta | conquietae |
| Gen. | conquietae | conquietarum |
| Dat. | conquietae | — |
| Acc. | conquietam | conquietas |
| Voc. | conquieta | conquietae |
| Abl. | conquieta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conquietum | conquieta |
| Gen. | conquieti | conquietorum |
| Dat. | conquieto | — |
| Acc. | conquietum | conquieta |
| Voc. | conquietum | conquieta |
| Abl. | conquieto | — |
Supines
accusative: conquietum; ablative: conquietu
Examples
Loading examples…
