conpraecido, conpraecidere, conpraecidi, conpraecisus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= cut each other off; cut off at the same time (?) (L+S);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | conpraecido | conpraecidimus |
| 2 | conpraecidis | conpraeciditis |
| 3 | conpraecidit | conpraecidunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | conpraecidere |
| active | perfect | conpraecidisse |
| passive | present | conpraecidi |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conpraecide | conpraecidite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conpraecidito | conpraeciditote |
| 3 | conpraecidito | conpraecidunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conpraecidere | conpraecidimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conpraeciditor | — |
| 3 | conpraeciditor | conpraeciduntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conpraecisus | conpraecisi |
| Gen. | conpraecisi | conpraecisorum |
| Dat. | conpraeciso | — |
| Acc. | conpraecisum | conpraecisos |
| Voc. | conpraecise | conpraecisi |
| Abl. | conpraeciso | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conpraecisa | conpraecisae |
| Gen. | conpraecisae | conpraecisarum |
| Dat. | conpraecisae | — |
| Acc. | conpraecisam | conpraecisas |
| Voc. | conpraecisa | conpraecisae |
| Abl. | conpraecisa | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conpraecisum | conpraecisa |
| Gen. | conpraecisi | conpraecisorum |
| Dat. | conpraeciso | — |
| Acc. | conpraecisum | conpraecisa |
| Voc. | conpraecisum | conpraecisa |
| Abl. | conpraeciso | — |
Supines
accusative: conpraecisum; ablative: conpraecisu
Examples
Loading examples…