conmunico, conmunicare, conmunicavi, conmunicatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Very Frequent
- Dictionary:
- Lewis & Short
= |communicate, discuss, impart; make common cause; take common counsel, consult;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | conmunico | conmunicamus |
| 2 | conmunicas | conmunicatis |
| 3 | conmunicat | conmunicant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | conmunicare |
| active | perfect | conmunicavisse |
| passive | present | conmunicari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conmunica | conmunicate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conmunicato | conmunicatote |
| 3 | conmunicato | conmunicanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conmunicare | conmunicamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conmunicator | — |
| 3 | conmunicator | conmunicantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conmunicatus | conmunicati |
| Gen. | conmunicati | conmunicatorum |
| Dat. | conmunicato | — |
| Acc. | conmunicatum | conmunicatos |
| Voc. | conmunicate | conmunicati |
| Abl. | conmunicato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conmunicata | conmunicatae |
| Gen. | conmunicatae | conmunicatarum |
| Dat. | conmunicatae | — |
| Acc. | conmunicatam | conmunicatas |
| Voc. | conmunicata | conmunicatae |
| Abl. | conmunicata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conmunicatum | conmunicata |
| Gen. | conmunicati | conmunicatorum |
| Dat. | conmunicato | — |
| Acc. | conmunicatum | conmunicata |
| Voc. | conmunicatum | conmunicata |
| Abl. | conmunicato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conmunicandus | — |
| Gen. | conmunicandi | — |
| Dat. | conmunicando | — |
| Acc. | conmunicandum | — |
| Voc. | conmunicande | — |
| Abl. | conmunicando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conmunicanda | — |
| Gen. | conmunicandae | — |
| Dat. | conmunicandae | — |
| Acc. | conmunicandam | — |
| Voc. | conmunicanda | — |
| Abl. | conmunicanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conmunicandum | — |
| Gen. | conmunicandi | — |
| Dat. | conmunicando | — |
| Acc. | conmunicandum | — |
| Voc. | conmunicandum | — |
| Abl. | conmunicando | — |
Supines
accusative: conmunicatum; ablative: conmunicatu
Examples
Loading examples…
