conmitigo, conmitigare, conmitigavi, conmitigatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= soften; make soft (L+S); mellow;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | conmitigo | conmitigamus |
| 2 | conmitigas | conmitigatis |
| 3 | conmitigat | conmitigant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | conmitigare |
| active | perfect | conmitigavisse |
| passive | present | conmitigari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conmitiga | conmitigate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conmitigato | conmitigatote |
| 3 | conmitigato | conmitiganto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conmitigare | conmitigamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conmitigator | — |
| 3 | conmitigator | conmitigantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conmitigatus | conmitigati |
| Gen. | conmitigati | conmitigatorum |
| Dat. | conmitigato | — |
| Acc. | conmitigatum | conmitigatos |
| Voc. | conmitigate | conmitigati |
| Abl. | conmitigato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conmitigata | conmitigatae |
| Gen. | conmitigatae | conmitigatarum |
| Dat. | conmitigatae | — |
| Acc. | conmitigatam | conmitigatas |
| Voc. | conmitigata | conmitigatae |
| Abl. | conmitigata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conmitigatum | conmitigata |
| Gen. | conmitigati | conmitigatorum |
| Dat. | conmitigato | — |
| Acc. | conmitigatum | conmitigata |
| Voc. | conmitigatum | conmitigata |
| Abl. | conmitigato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conmitigandus | — |
| Gen. | conmitigandi | — |
| Dat. | conmitigando | — |
| Acc. | conmitigandum | — |
| Voc. | conmitigande | — |
| Abl. | conmitigando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conmitiganda | — |
| Gen. | conmitigandae | — |
| Dat. | conmitigandae | — |
| Acc. | conmitigandam | — |
| Voc. | conmitiganda | — |
| Abl. | conmitiganda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conmitigandum | — |
| Gen. | conmitigandi | — |
| Dat. | conmitigando | — |
| Acc. | conmitigandum | — |
| Voc. | conmitigandum | — |
| Abl. | conmitigando | — |
Supines
accusative: conmitigatum; ablative: conmitigatu
Examples
Loading examples…
