conlutito, conlutitare, conlutitavi, conlutitatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Lewis & Short
- Age:
- Late
= soil/defile greatly/thoroughly;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | conlutito | conlutitamus |
| 2 | conlutitas | conlutitatis |
| 3 | conlutitat | conlutitant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | conlutitare |
| active | perfect | conlutitavisse |
| passive | present | conlutitari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conlutita | conlutitate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conlutitato | conlutitatote |
| 3 | conlutitato | conlutitanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conlutitare | conlutitamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conlutitator | — |
| 3 | conlutitator | conlutitantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conlutitatus | conlutitati |
| Gen. | conlutitati | conlutitatorum |
| Dat. | conlutitato | — |
| Acc. | conlutitatum | conlutitatos |
| Voc. | conlutitate | conlutitati |
| Abl. | conlutitato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conlutitata | conlutitatae |
| Gen. | conlutitatae | conlutitatarum |
| Dat. | conlutitatae | — |
| Acc. | conlutitatam | conlutitatas |
| Voc. | conlutitata | conlutitatae |
| Abl. | conlutitata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conlutitatum | conlutitata |
| Gen. | conlutitati | conlutitatorum |
| Dat. | conlutitato | — |
| Acc. | conlutitatum | conlutitata |
| Voc. | conlutitatum | conlutitata |
| Abl. | conlutitato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conlutitandus | — |
| Gen. | conlutitandi | — |
| Dat. | conlutitando | — |
| Acc. | conlutitandum | — |
| Voc. | conlutitande | — |
| Abl. | conlutitando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conlutitanda | — |
| Gen. | conlutitandae | — |
| Dat. | conlutitandae | — |
| Acc. | conlutitandam | — |
| Voc. | conlutitanda | — |
| Abl. | conlutitanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conlutitandum | — |
| Gen. | conlutitandi | — |
| Dat. | conlutitando | — |
| Acc. | conlutitandum | — |
| Voc. | conlutitandum | — |
| Abl. | conlutitando | — |
Supines
accusative: conlutitatum; ablative: conlutitatu
Examples
Loading examples…
