Logo
conluctor, conluctari, conluctatus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= struggle physically; wrestle/contend (with); struggle/fight against (adversity);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1conluctorconluctamur
2conluctarisconluctamini
3conluctaturconluctantur

Infinitives

VoiceTenseForms
passivepresentconluctari

Imperatives

passive

present
PersonSingularPlural
2
conluctare
conluctamini
future
PersonSingularPlural
2
conluctator
3
conluctator
conluctantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
conluctatus
conluctati
Gen.
conluctati
conluctatorum
Dat.
conluctato
Acc.
conluctatum
conluctatos
Voc.
conluctate
conluctati
Abl.
conluctato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
conluctata
conluctatae
Gen.
conluctatae
conluctatarum
Dat.
conluctatae
Acc.
conluctatam
conluctatas
Voc.
conluctata
conluctatae
Abl.
conluctata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
conluctatum
conluctata
Gen.
conluctati
conluctatorum
Dat.
conluctato
Acc.
conluctatum
conluctata
Voc.
conluctatum
conluctata
Abl.
conluctato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
conluctandus
Gen.
conluctandi
Dat.
conluctando
Acc.
conluctandum
Voc.
conluctande
Abl.
conluctando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
conluctanda
Gen.
conluctandae
Dat.
conluctandae
Acc.
conluctandam
Voc.
conluctanda
Abl.
conluctanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
conluctandum
Gen.
conluctandi
Dat.
conluctando
Acc.
conluctandum
Voc.
conluctandum
Abl.
conluctando

Supines

accusative: conluctatum; ablative: conluctatu

Examples

Loading examples…