congraeco, congraecare, congraecavi, congraecatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= squander like a Greek; lavish on banquets, squander on luxury (L+S);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | congraeco | congraecamus |
| 2 | congraecas | congraecatis |
| 3 | congraecat | congraecant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | congraecare |
| active | perfect | congraecavisse |
| passive | present | congraecari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | congraeca | congraecate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | congraecato | congraecatote |
| 3 | congraecato | congraecanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | congraecare | congraecamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | congraecator | — |
| 3 | congraecator | congraecantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | congraecatus | congraecati |
| Gen. | congraecati | congraecatorum |
| Dat. | congraecato | — |
| Acc. | congraecatum | congraecatos |
| Voc. | congraecate | congraecati |
| Abl. | congraecato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | congraecata | congraecatae |
| Gen. | congraecatae | congraecatarum |
| Dat. | congraecatae | — |
| Acc. | congraecatam | congraecatas |
| Voc. | congraecata | congraecatae |
| Abl. | congraecata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | congraecatum | congraecata |
| Gen. | congraecati | congraecatorum |
| Dat. | congraecato | — |
| Acc. | congraecatum | congraecata |
| Voc. | congraecatum | congraecata |
| Abl. | congraecato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | congraecandus | — |
| Gen. | congraecandi | — |
| Dat. | congraecando | — |
| Acc. | congraecandum | — |
| Voc. | congraecande | — |
| Abl. | congraecando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | congraecanda | — |
| Gen. | congraecandae | — |
| Dat. | congraecandae | — |
| Acc. | congraecandam | — |
| Voc. | congraecanda | — |
| Abl. | congraecanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | congraecandum | — |
| Gen. | congraecandi | — |
| Dat. | congraecando | — |
| Acc. | congraecandum | — |
| Voc. | congraecandum | — |
| Abl. | congraecando | — |
Supines
accusative: congraecatum; ablative: congraecatu
Examples
Loading examples…
