Logo
congarrio, congarrire, congarrivi, congarritus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 4th · Transitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= prattle;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1congarriocongarrimus
2congarriscongarritis
3congarritcongarriunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcongarrire
activeperfectcongarrivisse
passivepresentcongarriri

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
congarri
congarrite
future
PersonSingularPlural
2
congarrito
congarritote
3
congarrito
congarriunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
congarrire
congarrimini
future
PersonSingularPlural
2
congarritor
3
congarritor
congarriuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
congarritus
congarriti
Gen.
congarriti
congarritorum
Dat.
congarrito
Acc.
congarritum
congarritos
Voc.
congarrite
congarriti
Abl.
congarrito

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
congarrita
congarritae
Gen.
congarritae
congarritarum
Dat.
congarritae
Acc.
congarritam
congarritas
Voc.
congarrita
congarritae
Abl.
congarrita

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
congarritum
congarrita
Gen.
congarriti
congarritorum
Dat.
congarrito
Acc.
congarritum
congarrita
Voc.
congarritum
congarrita
Abl.
congarrito

Supines

accusative: congarritum; ablative: congarritu

Examples

Loading examples…