congarrio, congarrire, congarrivi, congarritus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 4th · Transitive
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= prattle;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | congarrio | congarrimus |
| 2 | congarris | congarritis |
| 3 | congarrit | congarriunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | congarrire |
| active | perfect | congarrivisse |
| passive | present | congarriri |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | congarri | congarrite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | congarrito | congarritote |
| 3 | congarrito | congarriunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | congarrire | congarrimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | congarritor | — |
| 3 | congarritor | congarriuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | congarritus | congarriti |
| Gen. | congarriti | congarritorum |
| Dat. | congarrito | — |
| Acc. | congarritum | congarritos |
| Voc. | congarrite | congarriti |
| Abl. | congarrito | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | congarrita | congarritae |
| Gen. | congarritae | congarritarum |
| Dat. | congarritae | — |
| Acc. | congarritam | congarritas |
| Voc. | congarrita | congarritae |
| Abl. | congarrita | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | congarritum | congarrita |
| Gen. | congarriti | congarritorum |
| Dat. | congarrito | — |
| Acc. | congarritum | congarrita |
| Voc. | congarritum | congarrita |
| Abl. | congarrito | — |
Supines
accusative: congarritum; ablative: congarritu
Examples
Loading examples…
