Logo
confugio, confugere, confugi, confugitus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Intransitive
Frequency:
Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= flee (for refuge/safety/protection); take refuge; have recourse/appeal to;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1confugioconfugimus
2confugisconfugitis
3confugitconfugiunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentconfugere
activeperfectconfugisse
passivepresentconfugi

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
confuge
confugite
future
PersonSingularPlural
2
confugito
confugitote
3
confugito
confugunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
confugere
confugimini
future
PersonSingularPlural
2
confugitor
3
confugitor
confuguntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
confugitus
confugiti
Gen.
confugiti
confugitorum
Dat.
confugito
Acc.
confugitum
confugitos
Voc.
confugite
confugiti
Abl.
confugito

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
confugita
confugitae
Gen.
confugitae
confugitarum
Dat.
confugitae
Acc.
confugitam
confugitas
Voc.
confugita
confugitae
Abl.
confugita

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
confugitum
confugita
Gen.
confugiti
confugitorum
Dat.
confugito
Acc.
confugitum
confugita
Voc.
confugitum
confugita
Abl.
confugito

Supines

accusative: confugitum; ablative: confugitu

Examples

Loading examples…