Logo
confronto, confrontare, confrontavi, confrontatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Stelten (Ecclesiastical Latin)
Age:
Later
= confront;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1confrontoconfrontamus
2confrontasconfrontatis
3confrontatconfrontant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentconfrontare
activeperfectconfrontavisse
passivepresentconfrontari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
confronta
confrontate
future
PersonSingularPlural
2
confrontato
confrontatote
3
confrontato
confrontanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
confrontare
confrontamini
future
PersonSingularPlural
2
confrontator
3
confrontator
confrontantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
confrontatus
confrontati
Gen.
confrontati
confrontatorum
Dat.
confrontato
Acc.
confrontatum
confrontatos
Voc.
confrontate
confrontati
Abl.
confrontato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
confrontata
confrontatae
Gen.
confrontatae
confrontatarum
Dat.
confrontatae
Acc.
confrontatam
confrontatas
Voc.
confrontata
confrontatae
Abl.
confrontata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
confrontatum
confrontata
Gen.
confrontati
confrontatorum
Dat.
confrontato
Acc.
confrontatum
confrontata
Voc.
confrontatum
confrontata
Abl.
confrontato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
confrontandus
Gen.
confrontandi
Dat.
confrontando
Acc.
confrontandum
Voc.
confrontande
Abl.
confrontando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
confrontanda
Gen.
confrontandae
Dat.
confrontandae
Acc.
confrontandam
Voc.
confrontanda
Abl.
confrontanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
confrontandum
Gen.
confrontandi
Dat.
confrontando
Acc.
confrontandum
Voc.
confrontandum
Abl.
confrontando

Supines

accusative: confrontatum; ablative: confrontatu

Examples

Loading examples…