Logo
confringo, confringere, confregi, confractus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= break up/down/in pieces/in two; shatter/destroy/crush/ruin/wreck; subvert/undo;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1confringoconfringimus
2confringisconfringitis
3confringitconfringunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentconfringere
activeperfectconfregisse
passivepresentconfringi

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
confringe
confringite
future
PersonSingularPlural
2
confringito
confringitote
3
confringito
confringunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
confringere
confringimini
future
PersonSingularPlural
2
confringitor
3
confringitor
confringuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
confractus
confracti
Gen.
confracti
confractorum
Dat.
confracto
Acc.
confractum
confractos
Voc.
confracte
confracti
Abl.
confracto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
confracta
confractae
Gen.
confractae
confractarum
Dat.
confractae
Acc.
confractam
confractas
Voc.
confracta
confractae
Abl.
confracta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
confractum
confracta
Gen.
confracti
confractorum
Dat.
confracto
Acc.
confractum
confracta
Voc.
confractum
confracta
Abl.
confracto

Supines

accusative: confractum; ablative: confractu

Examples

Loading examples…