Logo
confrigo, confrigere, confrixi, confrictus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Stelten (Ecclesiastical Latin)
Age:
Later
= burn up;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1confrigoconfrigimus
2confrigisconfrigitis
3confrigitconfrigunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentconfrigere
activeperfectconfrixisse
passivepresentconfrigi

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
confrige
confrigite
future
PersonSingularPlural
2
confrigito
confrigitote
3
confrigito
confrigunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
confrigere
confrigimini
future
PersonSingularPlural
2
confrigitor
3
confrigitor
confriguntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
confrictus
confricti
Gen.
confricti
confrictorum
Dat.
confricto
Acc.
confrictum
confrictos
Voc.
confricte
confricti
Abl.
confricto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
confricta
confrictae
Gen.
confrictae
confrictarum
Dat.
confrictae
Acc.
confrictam
confrictas
Voc.
confricta
confrictae
Abl.
confricta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
confrictum
confricta
Gen.
confricti
confrictorum
Dat.
confricto
Acc.
confrictum
confricta
Voc.
confrictum
confricta
Abl.
confricto

Supines

accusative: confrictum; ablative: confrictu

Examples

Loading examples…