confrigo, confrigere, confrixi, confrictus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Stelten (Ecclesiastical Latin)
- Age:
- Later
= burn up;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | confrigo | confrigimus |
| 2 | confrigis | confrigitis |
| 3 | confrigit | confrigunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | confrigere |
| active | perfect | confrixisse |
| passive | present | confrigi |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | confrige | confrigite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | confrigito | confrigitote |
| 3 | confrigito | confrigunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | confrigere | confrigimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | confrigitor | — |
| 3 | confrigitor | confriguntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | confrictus | confricti |
| Gen. | confricti | confrictorum |
| Dat. | confricto | — |
| Acc. | confrictum | confrictos |
| Voc. | confricte | confricti |
| Abl. | confricto | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | confricta | confrictae |
| Gen. | confrictae | confrictarum |
| Dat. | confrictae | — |
| Acc. | confrictam | confrictas |
| Voc. | confricta | confrictae |
| Abl. | confricta | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | confrictum | confricta |
| Gen. | confricti | confrictorum |
| Dat. | confricto | — |
| Acc. | confrictum | confricta |
| Voc. | confrictum | confricta |
| Abl. | confricto | — |
Supines
accusative: confrictum; ablative: confrictu
Examples
Loading examples…
