Logo
confligo, confligere, conflixi, conflictus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 1st
Frequency:
Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= clash, collide; contend/fight/combat; be in conflict/at war; argue/disagree;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1confligoconfligimus
2confligisconfligitis
3confligitconfligunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentconfligere
activeperfectconflixisse
passivepresentconfligi

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
conflige
confligite
future
PersonSingularPlural
2
confligito
confligitote
3
confligito
confligunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
confligere
confligimini
future
PersonSingularPlural
2
confligitor
3
confligitor
confliguntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
conflictus
conflicti
Gen.
conflicti
conflictorum
Dat.
conflicto
Acc.
conflictum
conflictos
Voc.
conflicte
conflicti
Abl.
conflicto

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
conflicta
conflictae
Gen.
conflictae
conflictarum
Dat.
conflictae
Acc.
conflictam
conflictas
Voc.
conflicta
conflictae
Abl.
conflicta

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
conflictum
conflicta
Gen.
conflicti
conflictorum
Dat.
conflicto
Acc.
conflictum
conflicta
Voc.
conflictum
conflicta
Abl.
conflicto

Supines

accusative: conflictum; ablative: conflictu

Examples

Loading examples…