Logo
confirmo, confirmare, confirmavi, confirmatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= strengthen, develop, build up (w/troops); make secure/firm; reassure; secure;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1confirmoconfirmamus
2confirmasconfirmatis
3confirmatconfirmant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentconfirmare
activeperfectconfirmavisse
passivepresentconfirmari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
confirma
confirmate
future
PersonSingularPlural
2
confirmato
confirmatote
3
confirmato
confirmanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
confirmare
confirmamini
future
PersonSingularPlural
2
confirmator
3
confirmator
confirmantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
confirmatus
confirmati
Gen.
confirmati
confirmatorum
Dat.
confirmato
Acc.
confirmatum
confirmatos
Voc.
confirmate
confirmati
Abl.
confirmato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
confirmata
confirmatae
Gen.
confirmatae
confirmatarum
Dat.
confirmatae
Acc.
confirmatam
confirmatas
Voc.
confirmata
confirmatae
Abl.
confirmata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
confirmatum
confirmata
Gen.
confirmati
confirmatorum
Dat.
confirmato
Acc.
confirmatum
confirmata
Voc.
confirmatum
confirmata
Abl.
confirmato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
confirmandus
Gen.
confirmandi
Dat.
confirmando
Acc.
confirmandum
Voc.
confirmande
Abl.
confirmando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
confirmanda
Gen.
confirmandae
Dat.
confirmandae
Acc.
confirmandam
Voc.
confirmanda
Abl.
confirmanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
confirmandum
Gen.
confirmandi
Dat.
confirmando
Acc.
confirmandum
Voc.
confirmandum
Abl.
confirmando

Supines

accusative: confirmatum; ablative: confirmatu

Examples

Loading examples…