Logo
conficto, confictare, confictavi, confictatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= fabricate/invent/concoct an accusation/falsehood together; counterfeit/feign;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1confictoconfictamus
2confictasconfictatis
3confictatconfictant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentconfictare
activeperfectconfictavisse
passivepresentconfictari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
conficta
confictate
future
PersonSingularPlural
2
confictato
confictatote
3
confictato
confictanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
confictare
confictamini
future
PersonSingularPlural
2
confictator
3
confictator
confictantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
confictatus
confictati
Gen.
confictati
confictatorum
Dat.
confictato
Acc.
confictatum
confictatos
Voc.
confictate
confictati
Abl.
confictato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
confictata
confictatae
Gen.
confictatae
confictatarum
Dat.
confictatae
Acc.
confictatam
confictatas
Voc.
confictata
confictatae
Abl.
confictata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
confictatum
confictata
Gen.
confictati
confictatorum
Dat.
confictato
Acc.
confictatum
confictata
Voc.
confictatum
confictata
Abl.
confictato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
confictandus
Gen.
confictandi
Dat.
confictando
Acc.
confictandum
Voc.
confictande
Abl.
confictando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
confictanda
Gen.
confictandae
Dat.
confictandae
Acc.
confictandam
Voc.
confictanda
Abl.
confictanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
confictandum
Gen.
confictandi
Dat.
confictando
Acc.
confictandum
Voc.
confictandum
Abl.
confictando

Supines

accusative: confictatum; ablative: confictatu

Examples

Loading examples…