Logo
condulco, condulcare, condulcavi, condulcatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Lewis & Short
Age:
Late
= sweeten;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1condulcocondulcamus
2condulcascondulcatis
3condulcatcondulcant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcondulcare
activeperfectcondulcavisse
passivepresentcondulcari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
condulca
condulcate
future
PersonSingularPlural
2
condulcato
condulcatote
3
condulcato
condulcanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
condulcare
condulcamini
future
PersonSingularPlural
2
condulcator
3
condulcator
condulcantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
condulcatus
condulcati
Gen.
condulcati
condulcatorum
Dat.
condulcato
Acc.
condulcatum
condulcatos
Voc.
condulcate
condulcati
Abl.
condulcato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
condulcata
condulcatae
Gen.
condulcatae
condulcatarum
Dat.
condulcatae
Acc.
condulcatam
condulcatas
Voc.
condulcata
condulcatae
Abl.
condulcata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
condulcatum
condulcata
Gen.
condulcati
condulcatorum
Dat.
condulcato
Acc.
condulcatum
condulcata
Voc.
condulcatum
condulcata
Abl.
condulcato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
condulcandus
Gen.
condulcandi
Dat.
condulcando
Acc.
condulcandum
Voc.
condulcande
Abl.
condulcando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
condulcanda
Gen.
condulcandae
Dat.
condulcandae
Acc.
condulcandam
Voc.
condulcanda
Abl.
condulcanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
condulcandum
Gen.
condulcandi
Dat.
condulcando
Acc.
condulcandum
Voc.
condulcandum
Abl.
condulcando

Supines

accusative: condulcatum; ablative: condulcatu

Examples

Loading examples…