Logo
conculco, conculcare, conculcavi, conculcatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= tread/trample upon/underfoot/down; crush, oppress; despise, disregard;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1conculcoconculcamus
2conculcasconculcatis
3conculcatconculcant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentconculcare
activeperfectconculcavisse
passivepresentconculcari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
conculca
conculcate
future
PersonSingularPlural
2
conculcato
conculcatote
3
conculcato
conculcanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
conculcare
conculcamini
future
PersonSingularPlural
2
conculcator
3
conculcator
conculcantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
conculcatus
conculcati
Gen.
conculcati
conculcatorum
Dat.
conculcato
Acc.
conculcatum
conculcatos
Voc.
conculcate
conculcati
Abl.
conculcato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
conculcata
conculcatae
Gen.
conculcatae
conculcatarum
Dat.
conculcatae
Acc.
conculcatam
conculcatas
Voc.
conculcata
conculcatae
Abl.
conculcata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
conculcatum
conculcata
Gen.
conculcati
conculcatorum
Dat.
conculcato
Acc.
conculcatum
conculcata
Voc.
conculcatum
conculcata
Abl.
conculcato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
conculcandus
Gen.
conculcandi
Dat.
conculcando
Acc.
conculcandum
Voc.
conculcande
Abl.
conculcando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
conculcanda
Gen.
conculcandae
Dat.
conculcandae
Acc.
conculcandam
Voc.
conculcanda
Abl.
conculcanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
conculcandum
Gen.
conculcandi
Dat.
conculcando
Acc.
conculcandum
Voc.
conculcandum
Abl.
conculcando

Supines

accusative: conculcatum; ablative: conculcatu

Examples

Loading examples…