concriminor, concriminari, concriminatus sum:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Deponent
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
- Field:
- Government
= bring a charge; make an accusation; make bitter accusations, complain (L+S);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | concriminor | concriminamur |
| 2 | concriminaris | concriminamini |
| 3 | concriminatur | concriminantur |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| passive | present | concriminari |
Imperatives
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | concriminare | concriminamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | concriminator | — |
| 3 | concriminator | concriminantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concriminatus | concriminati |
| Gen. | concriminati | concriminatorum |
| Dat. | concriminato | — |
| Acc. | concriminatum | concriminatos |
| Voc. | concriminate | concriminati |
| Abl. | concriminato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concriminata | concriminatae |
| Gen. | concriminatae | concriminatarum |
| Dat. | concriminatae | — |
| Acc. | concriminatam | concriminatas |
| Voc. | concriminata | concriminatae |
| Abl. | concriminata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concriminatum | concriminata |
| Gen. | concriminati | concriminatorum |
| Dat. | concriminato | — |
| Acc. | concriminatum | concriminata |
| Voc. | concriminatum | concriminata |
| Abl. | concriminato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concriminandus | — |
| Gen. | concriminandi | — |
| Dat. | concriminando | — |
| Acc. | concriminandum | — |
| Voc. | concriminande | — |
| Abl. | concriminando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concriminanda | — |
| Gen. | concriminandae | — |
| Dat. | concriminandae | — |
| Acc. | concriminandam | — |
| Voc. | concriminanda | — |
| Abl. | concriminanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concriminandum | — |
| Gen. | concriminandi | — |
| Dat. | concriminando | — |
| Acc. | concriminandum | — |
| Voc. | concriminandum | — |
| Abl. | concriminando | — |
Supines
accusative: concriminatum; ablative: concriminatu
Examples
Loading examples…
