conclamito, conclamitare, conclamitavi, conclamitatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Intransitive
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= keep shouting loudly; cry; call/cry out loudly (L+S);
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | conclamito | conclamitamus |
| 2 | conclamitas | conclamitatis |
| 3 | conclamitat | conclamitant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | conclamitare |
| active | perfect | conclamitavisse |
| passive | present | conclamitari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conclamita | conclamitate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conclamitato | conclamitatote |
| 3 | conclamitato | conclamitanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conclamitare | conclamitamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conclamitator | — |
| 3 | conclamitator | conclamitantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conclamitatus | conclamitati |
| Gen. | conclamitati | conclamitatorum |
| Dat. | conclamitato | — |
| Acc. | conclamitatum | conclamitatos |
| Voc. | conclamitate | conclamitati |
| Abl. | conclamitato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conclamitata | conclamitatae |
| Gen. | conclamitatae | conclamitatarum |
| Dat. | conclamitatae | — |
| Acc. | conclamitatam | conclamitatas |
| Voc. | conclamitata | conclamitatae |
| Abl. | conclamitata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conclamitatum | conclamitata |
| Gen. | conclamitati | conclamitatorum |
| Dat. | conclamitato | — |
| Acc. | conclamitatum | conclamitata |
| Voc. | conclamitatum | conclamitata |
| Abl. | conclamitato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conclamitandus | — |
| Gen. | conclamitandi | — |
| Dat. | conclamitando | — |
| Acc. | conclamitandum | — |
| Voc. | conclamitande | — |
| Abl. | conclamitando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conclamitanda | — |
| Gen. | conclamitandae | — |
| Dat. | conclamitandae | — |
| Acc. | conclamitandam | — |
| Voc. | conclamitanda | — |
| Abl. | conclamitanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conclamitandum | — |
| Gen. | conclamitandi | — |
| Dat. | conclamitando | — |
| Acc. | conclamitandum | — |
| Voc. | conclamitandum | — |
| Abl. | conclamitando | — |
Supines
accusative: conclamitatum; ablative: conclamitatu
Examples
Loading examples…
