Logo
conclamito, conclamitare, conclamitavi, conclamitatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Intransitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= keep shouting loudly; cry; call/cry out loudly (L+S);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1conclamitoconclamitamus
2conclamitasconclamitatis
3conclamitatconclamitant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentconclamitare
activeperfectconclamitavisse
passivepresentconclamitari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
conclamita
conclamitate
future
PersonSingularPlural
2
conclamitato
conclamitatote
3
conclamitato
conclamitanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
conclamitare
conclamitamini
future
PersonSingularPlural
2
conclamitator
3
conclamitator
conclamitantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
conclamitatus
conclamitati
Gen.
conclamitati
conclamitatorum
Dat.
conclamitato
Acc.
conclamitatum
conclamitatos
Voc.
conclamitate
conclamitati
Abl.
conclamitato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
conclamitata
conclamitatae
Gen.
conclamitatae
conclamitatarum
Dat.
conclamitatae
Acc.
conclamitatam
conclamitatas
Voc.
conclamitata
conclamitatae
Abl.
conclamitata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
conclamitatum
conclamitata
Gen.
conclamitati
conclamitatorum
Dat.
conclamitato
Acc.
conclamitatum
conclamitata
Voc.
conclamitatum
conclamitata
Abl.
conclamitato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
conclamitandus
Gen.
conclamitandi
Dat.
conclamitando
Acc.
conclamitandum
Voc.
conclamitande
Abl.
conclamitando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
conclamitanda
Gen.
conclamitandae
Dat.
conclamitandae
Acc.
conclamitandam
Voc.
conclamitanda
Abl.
conclamitanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
conclamitandum
Gen.
conclamitandi
Dat.
conclamitando
Acc.
conclamitandum
Voc.
conclamitandum
Abl.
conclamitando

Supines

accusative: conclamitatum; ablative: conclamitatu

Examples

Loading examples…