concio, concire, concivi, concitus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 4th · Transitive
- Frequency:
- Common
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= move, set in violent motion, stir up; muster; rouse, excite, incite, provoke;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | concio | concimus |
| 2 | concis | concitis |
| 3 | concit | conciunt |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | concire |
| active | perfect | concivisse |
| passive | present | conciri |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conci | concite |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | concito | concitote |
| 3 | concito | conciunto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | concire | concimini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | concitor | — |
| 3 | concitor | conciuntor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concitus | conciti |
| Gen. | conciti | concitorum |
| Dat. | concito | — |
| Acc. | concitum | concitos |
| Voc. | concite | conciti |
| Abl. | concito | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concita | concitae |
| Gen. | concitae | concitarum |
| Dat. | concitae | — |
| Acc. | concitam | concitas |
| Voc. | concita | concitae |
| Abl. | concita | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concitum | concita |
| Gen. | conciti | concitorum |
| Dat. | concito | — |
| Acc. | concitum | concita |
| Voc. | concitum | concita |
| Abl. | concito | — |
Supines
accusative: concitum; ablative: concitu
Examples
Loading examples…
