concilio, conciliare, conciliavi, conciliatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Very Frequent
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= |attract favor of, render favorably disposed; commend, endear; acquire; gain;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | concilio | conciliamus |
| 2 | concilias | conciliatis |
| 3 | conciliat | conciliant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | conciliare |
| active | perfect | conciliavisse |
| passive | present | conciliari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | concilia | conciliate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conciliato | conciliatote |
| 3 | conciliato | concilianto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conciliare | conciliamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | conciliator | — |
| 3 | conciliator | conciliantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conciliatus | conciliati |
| Gen. | conciliati | conciliatorum |
| Dat. | conciliato | — |
| Acc. | conciliatum | conciliatos |
| Voc. | conciliate | conciliati |
| Abl. | conciliato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conciliata | conciliatae |
| Gen. | conciliatae | conciliatarum |
| Dat. | conciliatae | — |
| Acc. | conciliatam | conciliatas |
| Voc. | conciliata | conciliatae |
| Abl. | conciliata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conciliatum | conciliata |
| Gen. | conciliati | conciliatorum |
| Dat. | conciliato | — |
| Acc. | conciliatum | conciliata |
| Voc. | conciliatum | conciliata |
| Abl. | conciliato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conciliandus | — |
| Gen. | conciliandi | — |
| Dat. | conciliando | — |
| Acc. | conciliandum | — |
| Voc. | conciliande | — |
| Abl. | conciliando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concilianda | — |
| Gen. | conciliandae | — |
| Dat. | conciliandae | — |
| Acc. | conciliandam | — |
| Voc. | concilianda | — |
| Abl. | concilianda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | conciliandum | — |
| Gen. | conciliandi | — |
| Dat. | conciliando | — |
| Acc. | conciliandum | — |
| Voc. | conciliandum | — |
| Abl. | conciliando | — |
Supines
accusative: conciliatum; ablative: conciliatu
Examples
Loading examples…
