concenturio, concenturiare, concenturiavi, concenturiatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Uncommon
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= assemble by centuries, gather by hundreds; marshal, bring together, prepare;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | concenturio | concenturiamus |
| 2 | concenturias | concenturiatis |
| 3 | concenturiat | concenturiant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | concenturiare |
| active | perfect | concenturiavisse |
| passive | present | concenturiari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | concenturia | concenturiate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | concenturiato | concenturiatote |
| 3 | concenturiato | concenturianto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | concenturiare | concenturiamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | concenturiator | — |
| 3 | concenturiator | concenturiantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concenturiatus | concenturiati |
| Gen. | concenturiati | concenturiatorum |
| Dat. | concenturiato | — |
| Acc. | concenturiatum | concenturiatos |
| Voc. | concenturiate | concenturiati |
| Abl. | concenturiato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concenturiata | concenturiatae |
| Gen. | concenturiatae | concenturiatarum |
| Dat. | concenturiatae | — |
| Acc. | concenturiatam | concenturiatas |
| Voc. | concenturiata | concenturiatae |
| Abl. | concenturiata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concenturiatum | concenturiata |
| Gen. | concenturiati | concenturiatorum |
| Dat. | concenturiato | — |
| Acc. | concenturiatum | concenturiata |
| Voc. | concenturiatum | concenturiata |
| Abl. | concenturiato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concenturiandus | — |
| Gen. | concenturiandi | — |
| Dat. | concenturiando | — |
| Acc. | concenturiandum | — |
| Voc. | concenturiande | — |
| Abl. | concenturiando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concenturianda | — |
| Gen. | concenturiandae | — |
| Dat. | concenturiandae | — |
| Acc. | concenturiandam | — |
| Voc. | concenturianda | — |
| Abl. | concenturianda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concenturiandum | — |
| Gen. | concenturiandi | — |
| Dat. | concenturiando | — |
| Acc. | concenturiandum | — |
| Voc. | concenturiandum | — |
| Abl. | concenturiando | — |
Supines
accusative: concenturiatum; ablative: concenturiatu
Examples
Loading examples…
