concalo, concalare, concalavi, concalatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
- Frequency:
- Very Rare
- Dictionary:
- Oxford Latin Dictionary (OLD)
= summon;
Conjugations
Finite Forms
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 1 | concalo | concalamus |
| 2 | concalas | concalatis |
| 3 | concalat | concalant |
Infinitives
| Voice | Tense | Forms |
|---|---|---|
| active | present | concalare |
| active | perfect | concalavisse |
| passive | present | concalari |
Imperatives
active
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | concala | concalate |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | concalato | concalatote |
| 3 | concalato | concalanto |
passive
present
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | concalare | concalamini |
future
| Person | Singular | Plural |
|---|---|---|
| 2 | concalator | — |
| 3 | concalator | concalantor |
Participles
Perfect Passive Participle
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concalatus | concalati |
| Gen. | concalati | concalatorum |
| Dat. | concalato | — |
| Acc. | concalatum | concalatos |
| Voc. | concalate | concalati |
| Abl. | concalato | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concalata | concalatae |
| Gen. | concalatae | concalatarum |
| Dat. | concalatae | — |
| Acc. | concalatam | concalatas |
| Voc. | concalata | concalatae |
| Abl. | concalata | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concalatum | concalata |
| Gen. | concalati | concalatorum |
| Dat. | concalato | — |
| Acc. | concalatum | concalata |
| Voc. | concalatum | concalata |
| Abl. | concalato | — |
Gerundive
masculine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concalandus | — |
| Gen. | concalandi | — |
| Dat. | concalando | — |
| Acc. | concalandum | — |
| Voc. | concalande | — |
| Abl. | concalando | — |
feminine
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concalanda | — |
| Gen. | concalandae | — |
| Dat. | concalandae | — |
| Acc. | concalandam | — |
| Voc. | concalanda | — |
| Abl. | concalanda | — |
neuter
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nom. | concalandum | — |
| Gen. | concalandi | — |
| Dat. | concalando | — |
| Acc. | concalandum | — |
| Voc. | concalandum | — |
| Abl. | concalando | — |
Supines
accusative: concalatum; ablative: concalatu
Examples
Loading examples…
