Logo
compugno, compugnare, compugnavi, compugnatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Intransitive
Frequency:
Uncommon
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= fight together/with; struggle together (in argument);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1compugnocompugnamus
2compugnascompugnatis
3compugnatcompugnant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcompugnare
activeperfectcompugnavisse
passivepresentcompugnari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
compugna
compugnate
future
PersonSingularPlural
2
compugnato
compugnatote
3
compugnato
compugnanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
compugnare
compugnamini
future
PersonSingularPlural
2
compugnator
3
compugnator
compugnantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
compugnatus
compugnati
Gen.
compugnati
compugnatorum
Dat.
compugnato
Acc.
compugnatum
compugnatos
Voc.
compugnate
compugnati
Abl.
compugnato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
compugnata
compugnatae
Gen.
compugnatae
compugnatarum
Dat.
compugnatae
Acc.
compugnatam
compugnatas
Voc.
compugnata
compugnatae
Abl.
compugnata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
compugnatum
compugnata
Gen.
compugnati
compugnatorum
Dat.
compugnato
Acc.
compugnatum
compugnata
Voc.
compugnatum
compugnata
Abl.
compugnato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
compugnandus
Gen.
compugnandi
Dat.
compugnando
Acc.
compugnandum
Voc.
compugnande
Abl.
compugnando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
compugnanda
Gen.
compugnandae
Dat.
compugnandae
Acc.
compugnandam
Voc.
compugnanda
Abl.
compugnanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
compugnandum
Gen.
compugnandi
Dat.
compugnando
Acc.
compugnandum
Voc.
compugnandum
Abl.
compugnando

Supines

accusative: compugnatum; ablative: compugnatu

Examples

Loading examples…