Logo
comprobo, comprobare, comprobavi, comprobatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Frequent
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= approve, accept, sanction, ratify; prove, justify, confirm, attest, bear out;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1comprobocomprobamus
2comprobascomprobatis
3comprobatcomprobant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcomprobare
activeperfectcomprobavisse
passivepresentcomprobari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
comproba
comprobate
future
PersonSingularPlural
2
comprobato
comprobatote
3
comprobato
comprobanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
comprobare
comprobamini
future
PersonSingularPlural
2
comprobator
3
comprobator
comprobantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
comprobatus
comprobati
Gen.
comprobati
comprobatorum
Dat.
comprobato
Acc.
comprobatum
comprobatos
Voc.
comprobate
comprobati
Abl.
comprobato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
comprobata
comprobatae
Gen.
comprobatae
comprobatarum
Dat.
comprobatae
Acc.
comprobatam
comprobatas
Voc.
comprobata
comprobatae
Abl.
comprobata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
comprobatum
comprobata
Gen.
comprobati
comprobatorum
Dat.
comprobato
Acc.
comprobatum
comprobata
Voc.
comprobatum
comprobata
Abl.
comprobato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
comprobandus
Gen.
comprobandi
Dat.
comprobando
Acc.
comprobandum
Voc.
comprobande
Abl.
comprobando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
comprobanda
Gen.
comprobandae
Dat.
comprobandae
Acc.
comprobandam
Voc.
comprobanda
Abl.
comprobanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
comprobandum
Gen.
comprobandi
Dat.
comprobando
Acc.
comprobandum
Voc.
comprobandum
Abl.
comprobando

Supines

accusative: comprobatum; ablative: comprobatu

Examples

Loading examples…