Logo
compotio, compotire, compotivi, compotitus:
Verb · 3rd conjugation · variant: 4th · Transitive
Frequency:
Lesser
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= put in possession of, make partaker of; (PASS) attain; obtain, come into (L+S);

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1compotiocompotimus
2compotiscompotitis
3compotitcompotiunt

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcompotire
activeperfectcompotivisse
passivepresentcompotiri

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
compoti
compotite
future
PersonSingularPlural
2
compotito
compotitote
3
compotito
compotiunto

passive

present
PersonSingularPlural
2
compotire
compotimini
future
PersonSingularPlural
2
compotitor
3
compotitor
compotiuntor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
compotitus
compotiti
Gen.
compotiti
compotitorum
Dat.
compotito
Acc.
compotitum
compotitos
Voc.
compotite
compotiti
Abl.
compotito

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
compotita
compotitae
Gen.
compotitae
compotitarum
Dat.
compotitae
Acc.
compotitam
compotitas
Voc.
compotita
compotitae
Abl.
compotita

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
compotitum
compotita
Gen.
compotiti
compotitorum
Dat.
compotito
Acc.
compotitum
compotita
Voc.
compotitum
compotita
Abl.
compotito

Supines

accusative: compotitum; ablative: compotitu

Examples

Loading examples…