Logo
complico, complicare, complicui, complicitus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Common
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= fold/tie up/together; roll/curl/double up, wind (round); involve; bend at joint;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1complicocomplicamus
2complicascomplicatis
3complicatcomplicant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcomplicare
activeperfectcomplicuisse
passivepresentcomplicari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
complica
complicate
future
PersonSingularPlural
2
complicato
complicatote
3
complicato
complicanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
complicare
complicamini
future
PersonSingularPlural
2
complicator
3
complicator
complicantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
complicitus
compliciti
Gen.
compliciti
complicitorum
Dat.
complicito
Acc.
complicitum
complicitos
Voc.
complicite
compliciti
Abl.
complicito

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
complicita
complicitae
Gen.
complicitae
complicitarum
Dat.
complicitae
Acc.
complicitam
complicitas
Voc.
complicita
complicitae
Abl.
complicita

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
complicitum
complicita
Gen.
compliciti
complicitorum
Dat.
complicito
Acc.
complicitum
complicita
Voc.
complicitum
complicita
Abl.
complicito

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
complicandus
Gen.
complicandi
Dat.
complicando
Acc.
complicandum
Voc.
complicande
Abl.
complicando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
complicanda
Gen.
complicandae
Dat.
complicandae
Acc.
complicandam
Voc.
complicanda
Abl.
complicanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
complicandum
Gen.
complicandi
Dat.
complicando
Acc.
complicandum
Voc.
complicandum
Abl.
complicando

Supines

accusative: complicitum; ablative: complicitu

Examples

Loading examples…