Logo
complaco, complacare, complacavi, complacatus:
Verb · 1st conjugation · variant: 1st · Transitive
Frequency:
Very Rare
Dictionary:
Oxford Latin Dictionary (OLD)
= conciliate (greatly), placate; win sympathy of;

Conjugations

Finite Forms

PersonSingularPlural
1complacocomplacamus
2complacascomplacatis
3complacatcomplacant

Infinitives

VoiceTenseForms
activepresentcomplacare
activeperfectcomplacavisse
passivepresentcomplacari

Imperatives

active

present
PersonSingularPlural
2
complaca
complacate
future
PersonSingularPlural
2
complacato
complacatote
3
complacato
complacanto

passive

present
PersonSingularPlural
2
complacare
complacamini
future
PersonSingularPlural
2
complacator
3
complacator
complacantor

Participles

Perfect Passive Participle

masculine

CaseSingularPlural
Nom.
complacatus
complacati
Gen.
complacati
complacatorum
Dat.
complacato
Acc.
complacatum
complacatos
Voc.
complacate
complacati
Abl.
complacato

feminine

CaseSingularPlural
Nom.
complacata
complacatae
Gen.
complacatae
complacatarum
Dat.
complacatae
Acc.
complacatam
complacatas
Voc.
complacata
complacatae
Abl.
complacata

neuter

CaseSingularPlural
Nom.
complacatum
complacata
Gen.
complacati
complacatorum
Dat.
complacato
Acc.
complacatum
complacata
Voc.
complacatum
complacata
Abl.
complacato

Gerundive

masculine
CaseSingularPlural
Nom.
complacandus
Gen.
complacandi
Dat.
complacando
Acc.
complacandum
Voc.
complacande
Abl.
complacando
feminine
CaseSingularPlural
Nom.
complacanda
Gen.
complacandae
Dat.
complacandae
Acc.
complacandam
Voc.
complacanda
Abl.
complacanda
neuter
CaseSingularPlural
Nom.
complacandum
Gen.
complacandi
Dat.
complacando
Acc.
complacandum
Voc.
complacandum
Abl.
complacando

Supines

accusative: complacatum; ablative: complacatu

Examples

Loading examples…